Skip to content

bewegen als beloning!

Waarom vinden kinderen fysiek spelen zo fijn? Heel simpel omdat het zo lekker voelt. Je voel meer energie, je voelt je levendig, je hoofd wordt rustig, je voelt je blij… die cocktail aan endorfine en niet te vergeten dopamine. Dopamine is de beloning als je iets probeert wat je nog niet kan. En kinderen zijn er helemaal okay mee om iets nog niet te kunnen. Daarom kunnen ze meteen bij het gevoel komen; hoe voelt deze beweging?

Ik kan me nog goed herinneren dat ik op vakantie was en dat we, na een hele dag door een stad te hebben gelopen, bij een speeltuin kwamen. En ik zo sterk de behoefte voelde om te gaan spelen.  Het spelen voelde als een verfrissing voor mijn hele systeem. De omgeving vindt het wel een beetje vreemd dat je als volwassen vrouw (ik denk dat ik toen 38 was) de speeltuin in duikt. Dus enerzijds geneerde ik me een beetje maar aan de andere kant ben ik super trots dat ik de oorspronkelijke behoefte aan beweging van mijn lichaam weer kan voelen. En ik kwam helemaal opgeladen de speeltuin weer uit!

Kinderen vinden het trouwens heel leuk dat je mee speelt. Een meisje riep tegen mij toen we samen aan het spelen waren op een speeltoestel: “Hey meisje (ik was toen 40 plus) kun jij dit ook?” Ha, ha, ha,

Tijdens het lesgeven bij Bodywise kan ik heel goed zien wanneer iemand beweegt omdat het MOET of omdat iemand het WIL.  Dat is heel gemakkelijk. Als je beweegt omdat het moet, dat drukt het als het ware op je schouders, het bewegen is zwaarder, er is een eisenpakket, een oordeel,.. Als je beweegt omdat je wilt, is er lichtheid in de beweging, een upliftment, een nieuwsgierigheid, in het moment zijn… Dat in het moment zijn maakt optimale connectie met het lichaam mogelijk. En dat maakt het bewegen nog lekkerder. Als het bewegen moet, wil je dat het voorbij is, dus je bent uit het moment, weg connectie, gedachten als “waarom doe ik dit in godsnaam” komen in je op. Blijf je in het moment, in contact, in het lichte bewegen dan kost bewegen geen energie maar geeft het energie. Voordat je het weet is de les voorbij. Kinderen spelen/trainen uren buiten en na het avondeten gaan ze weer. Er is niemand die zich zorgen maakt of ze over trainen, er is geen kind met speelblessures. Afgezien van een paar valincidenten, blauwe plekken, schaafwonden, maar geen zeurende hardloopknie omdat die 10 km kost wat het kost gehaald moet worden.

Kortom speel meer, train minder en ga op zoek naar het goed voelen!


(In de Beeks bergen snappen ze heel goed dat wandelen saai is voor het lichaam. Langs de wandelpaden hebben ze leuk uitdagingen gemaakt.)